26.8

Б 20

Байтасов, А.

   Жағрафия киелі құранда = География в священном коране [Мәтін] / А. Байтасов. – Алматы : Таймас, 2016. - 96 б.

 қазақ және орыс тілдерінде = на каз. и рус. яз.

«Жағрафия киелі Құранда. География в священном Коране» аттыекі тілде жазылған ғылыми еңбек Құран Кәрімнің енді-енді, кейінгі ғасырларда ғана ашылып жатқан көптеген ғылыми жетістіктерді осыдан он терт ғасыр бұрын айтып кетуі көп-теген батыс-шығыс ғалымдарын таңғалдырып, Исламға бас идіргендігін көрсетеді.

Мәселен, кез-келген жаратылыстағы аналық-аталық ұрықтарының ғылыми тұрғыдан соңғы ғасырларда ғана зерттелгені бәрімізге мәлім. Осыған орай ғылыми еңбекте Құран Кәрімнің «Хижр» сүресіндегі мына бір аятқа өте орынды түсінік берілген: «Біз желді тозаңдау үшін жібердік, сөйтіп аспаннан жаңбыр жаудырып, сендерді сусындандырдық...» - деген Құран Кәрімнің «Хижр» сүресіндегі аяты жаңбырдыңжаууында, желдіңтозаңдандыру қызметін атқаратындығын ашық баяндайды. Жел су буларынан пайда болған бұлттарды бір-бірімен қақтығыстырады. Бұл қақтығыс салдарынан найзағай пайда болады. Жел бұлттарды тығыздап сыққан кезде жерге жаңбыр жауады. Желдің бұлттарды айдап, бір-біріне қосу ісі жоғарыдағы аятта «бұлттарды бір-біріне қосады» деп емес, «тозаңдайды» деп берілуі шынымен де назар аударарлық. Яғни, аятта айтылған желдің бұлттарды «тозаңдайды» деуінің астарынан бұлттардың да бейне бір аталық-аналық тәрізді позитив-негатив болып бөлінетіндігін аңғаруға болады. Демек, желдің позитив-негатив бұлттарды бір-бірімен қосып, тығыздауы нәтижесінде жаңбыр жауғызуы оның «тозаңдауы» болмақ.